verbijten

{{verbijten}}{{/term}}

I 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [met moeite inhouden] suppress, hold back

♦voorbeelden:

1   de pijn verbijten • fight off the pain

II 〈wederkerend werkwoord; zich verbijten〉

1 [zich met moeite inhouden] be (almost) bursting ⇒ 〈op zijn lippen bijten〉 bite one's lips, 〈op zijn tanden bijten〉 clench one's teeth

♦voorbeelden:

1   zij stond zich te verbijten van woede • she was bursting with rage